Dit jaar staat er geen halve orkaan, of komt de regen met bakken naar beneden; de temperatuur is zelfs aangenaam.
Zo eind maart hebben we besloten om ook dit jaar weer de 100 km Ringvaart Regatta in de dubbeltwee te gaan doen. Dit jaar is hij vrij vroeg in mei, waardoor het passen en meten was met de agenda’s om voor die tijd voldoende kilometers te maken. De afgelopen jaren hebben we geleerd dat we voor de wedstrijd ongeveer 400 kilometers gemaakt moeten hebben. Tussen alle stormen, sneeuw en hagelbuien door is het gelukt om die bij elkaar te sprokkelen. De gewone trainingen de Vecht op tot in de buurt van de snelweg. Daarnaast de Weeribbenmarathon met Sandra in de C2, een keer naar de stuw in de Vecht. Om de stand van dit jaar vast te stellen op Koningsdag een keer 4 uur roeien. Dit jaar vanwege het weer een beetje creatief zigzaggen in de buurt van de vereniging. Eerst richting stad, dan naar paal 13 voorbij Hasselt op de terugweg de Vecht op tot aan de snelweg en vandaar terug naar het vlot.
Golven hebben we genoeg geoefend. Alleen om echt aan hogere temperaturen te wennen was de tijd net te kort maar voor de rest zijn we er klaar voor.
Er doen dit jaar 178 ploegen mee in zo ongeveer iedere boottype wat je kan verzinnen. Wij doen mee als ‘Katinka en Jaap’, hebben startnummer 89 en onze vlottijd is 07.10 uur. Het wordt iets later, maar om 07.28 uur horen we ‘door’ en zijn we gestart.
Even wennen aan het water en aan het gewicht van het eten en drinken in de boot. Al snel hebben we een goed ritme te pakken en beginnen we de eerste boten al in te halen. De route gaat richting de Kaag en met iets meer dan windkracht 2 valt daar goed te roeien. Er liggen duidelijk zichtbare boeien waardoor de route makkelijk te vinden is.
Om de 30 minuten stoppen we even om iets te eten en te drinken. Dat is iets wat je echt vanaf het begin moeten doen anders breekt dat je later op. Andere ploegen doen dat vaak niet en bij de eerste stop worden we weer voorbij gevaren door ploegen die we daarvoor in hebben gehaald. Gelukkig weten wij dat de dag nog lang is.
Ongeveer 9 km na de start draai je de ringvaart rond de Haarlemmermeerpolder op en die moet je dan over een afstand van 55 km volgen. We hebben een goed ritme en een mooie snelheid. Gaan duidelijk harder dan andere jaren en halen de ene na de andere ploeg die voor ons gestart is in. Albert rijdt ondertussen langs de kant mee. We gaan zo hard dat het wisselen van de lege voor volle bidons dit jaar in plaats van voor Halfweg erná gebeurt.
Een vier zonder van Daventria/ Naarden haalt ons in. Het blijkt de ploeg met de snelste tijd van de dag te zijn. Bij de stoomgemaal Cruquius ligt ongeveer het 50 km punt waar we na 4,5 uur roeien langskomen. Het begint nu echt warm te worden en we kiezen ervoor om gebruikt te maken van de verkoeling van de wind boven het roeien in de luwte. We zitten nu in het stuk naar Lisse waar bij het 63 km punt een stopplaats is. Albert is daar naar toe onderweg met de tassen met eten en drinken. We stappen daar even uit de boot. Andere ploegen hebben gebruik gemaakt van de stopplaats onder de A9 bij Zwanenburg en die varen nu bij ons in de buurt. En aantal mannen in skiffs halen duidelijk inspiratie uit ons roeien. Door het op andere momenten eten en drinken blijven we een beetje om elkaar heen cirkelen.
Het altijd moeilijke stuk naar Lisse zit erop. De bidons weer gevuld even de druk van de billen gehad en gevoeld hoe het is om rechtop te staan. Na 6 uur roeien is de fijne coördinatie wat minder maar met de assistentie van Albert komen we veilig de boot in en uit. Een paar kilometer roeien en we zijn weer op de Kaag. Albert zullen we in de buurt van de start bij café het Dobbertje weer zien.
Tijdens onze stop is er een vrouwen dubbeltwee langsgekomen en we zijn ook voorbij geroeid door een acht. We treffen de skiffeurs van voor de stop weer maar lijken daar nu afstand van te gaan nemen. De kilometers gaan wel wat tellen en we zijn wat teruggezakt in snelheid. Het goede nieuws is dat we nog steeds ploegen in halen en heel weinig ingehaald worden. Weer terug op de Kaag is de route aan lagerwal. Niet ideaal maar wel te doen. Minder prettig zijn de sloepjes. Een probeert ons nog de stenen op te duwen en de hekgolf spoelt de boot in. Komt de pomp die we gemonteerd hebben ook nog van pas. We worden ingehaald door een paar achten en halen zelf nog een wherry in.
Zeven uur na de start zijn we weer terug op het punt van vertrek en begint het stuk door Leiden en over de Vliet naar Leidschendam. In Leidschendam worden de boten over de sluis getild en hebben we maximaal 45 minuten de tijd. Albert zal er daar weer zijn met vers voer en drinken. Nog 15 km en we mogen de boot weer uit. Met mooi weer heb je in Leiden altijd meer bootjes en met de harde oevers geeft dat kruisdeining. De energie die je dan gebruikt voor de balans heb je niet meer beschikbaar voor bootsnelheid. We zijn nu echt bezig in het laatste stuk en trappen de laatste kilometers tot de sluis van ons af. De snelste dames acht komt langs en wij vreten nog een mix dubbel uit onze eigen categorie op.
De molen van Leidschendam komt in zicht en Albert is ook weer present. Je kijkt er naar uit dat je de boot uit kan maar als je dan op zo’n wiebelvlotje klimt heb je toch het idee dat je in de boot beter af bent. Door eerste jaars van Laga wordt je boot uit het water gehaald en je vraagt je altijd af of ze hun boottilproef wel gehaald hebben. Op de kant lukt het weer om het lijf te rechten. Ook wel zo prettig is dat je rustig de tijd hebt om wat te eten en te drinken. Beslissen wat je nodig hebt voor de laatste 12 km en voordat we stijf worden weer terug het water op. De boot uit het water halen doen ze wel voor je maar terug leggen moet je zelf doen.
Dan het laatste stuk langs de rand van Voorburg en Den Haag met de smalle bruggen richting Delft. Allemaal mensen langs de kant die zeggen dat je er bijna bent. Als je terug kijkt dan klopt dat wel maar het is toch nog een dik uur roeien. Dan toch de bocht Delft in langs DDS de draaibrug bij Laga waar je hoort dat het nog 1 kilometer is. Gelukkig weten we dat het nog dik 1,5 km is.
De laatste bocht om en nog een brug om vervolgens na 9 uur en 36 minuten weer ‘door’ te horen. Albert staat alweer klaar om ons binnen te halen en de boot kan naar de botenwagen. Er ligt verdeeld over de boten wagens een tiental andere boten. We zijn zo ongeveer als negentigste gestart en bijna niet ingehaald. Dat geeft al een indicatie waar we geëindigd zijn. Het blijkt plek 24 en de snelste mix dubbel in een veld van 178 ploegen te zijn. Een resultaat waar we heel tevreden mee zijn.
Dit jaar was het vooral de warmte het moeilijkst. Maar het blijft toch leuk zo’n dagje roeien. Nog leuker zou het zijn als we volgend jaar met meer ploegen er aan deel zouden nemen. Weer eens iets anders dan de Elfstedentocht.
Voor de uitslag en informatie kijk hier.