Erelid van de Zwolsche Roei-en Zeilvereeniging
De roeicarrière van Huib begon bij “de Laak”in Den Haag. Zijn ouders waren enthousiaste toerroeiers en hij werd dus van huis uit gestimuleerd om ook verslingerd te raken aan de roeisport. Na wat omzwervingen kwam hij voor zijn werk naar Hasselt en werd hij al snel gevraagd – in het seizoen 1969/70 – om bij “de Zwolsche” instructie te gaan geven aan de kinderen van de voorzitter, Hans Wartena. Het jeugd- en juniorenroeien stond nog in de kinderschoenen en er was ook nauwelijks geschikt materiaal.
Hij begon met drie jeugdleden en slechts twee bootjes de Asterix en de Obelix. In de periode 1970-1975 groeide het aantal jeugdigen en onder zijn enthousiaste leiding wist hij op speelse wijze via Ladderwedstrijdjes etc. zijn liefde voor de roeisport over te brengen en waren er inmiddels zo’n dertig hele jonge roeiertjes.
Vanaf 1975 moest hij voor zijn werk naar Saoudi-Arabië; maar toen hij in 1978 weer terugkeerde, pakte hij onmiddellijk de draad op. Zijn jeugdleden waren inmiddels junioren geworden en het werd tijd voor het echte wedstrijdroeien Maar omdat de vereniging te weinig geschikte boten had voor zijn pupillen, ging hij zich met de aanschaf ervan bemoeien en werd Commissaris Materiaal. Bovendien schonk hij de vereniging o.a. de “Slamat Djalan” – een 2+, de “Sidibotus” – een 4+ en de “Omnix”.
Onder zijn leiding werden al snel vier roeiers Nationaal Kampioen! In deze periode organiseerde hij bovendien de jaarlijkse trainingskampen in de bossen van Ommen. Voor zijn pupillen was hij niet slechts een roeicoach, maar ook voor problemen thuis of op school konden ze altijd bij hem terecht. Kortom als je onder supervisie van Huib viel, dan ging hij voor je door het vuur!
Eind jaren negentig benoemde de ALV hem tot Erelid van de Vereeniging. De laatste jaren was de belangstelling voor de vereniging tanende en had hij zich op een nieuw project gestort, n.l. de realisatie van een logeerschip voor gehandicapten – “Schipper-mag-ik-ook-eens-varen”. Wel was hij nog regelmatig controlepost met zijn boot ergens langs de route van de MastenbroekerMarathon en was hij nog jaarlijks mede-gastheer bij het etentje voor ereleden, leden van verdienste en het bestuur van de ZRZV.
Op zijn kaart staat : “79 jaar leven was 79 jaar leren”.
En dit was Huib ten voeten uit, hij was altijd bereid om zich voor iets of iemand in te spannen en daar hebben wij als vereniging ook heel wat jaren van mogen profiteren en genieten.
Dineke Bollaert & Jan Upmeyer.
