Hij roeit nog elke maandagmiddag flink mee. Dat roeien je fit en gezond houdt, blijkt maar weer uit onderstaand ‘Ikje’ van zijn hand. Het stukje stond in het NRC Handelsblad van zaterdag 5 november 2016.
Onlangs ging ik (89) op weg om een verdwaalde duif van mij op te halen. Op geleide van mijn TomTom (‘Truus’) vorder ik gestaag. Maar vlak voor ik ben waar ik moet zijn, zwijgt Truus in alle talen.
Ik rijd op een smalle geasfalteerde weg, die overgaat in een zandweggetje dat overgaat in een pad.
Plotseling besef ik dat ik mij op een uitgebreide begraafplaats bevind. Uiteindelijk rijd ik mij klem tussen de zerken. Een stukje verderop zie ik een bladblazende tuinverzorger staan.
„Hallo”, zeg ik, „ik ben verdwaald.”
Hij kijkt mij onderzoekend aan, dan zegt hij: „Ja… ik zag uw auto wel rijden, maar het is uw tijd nog niet.”
Blij met dit deskundig oordeel en zijn aanwijzingen volgend verlaat ik dit hiernamaals.
Gerard A. Mink van der Molen
Dit artikel is verschenen in het NRC Handelsblad van zaterdag 5 november 2016.