Dreisbach aan de Saar met het fraaie roeiwater was de eerste stop en daar hebben wij onder de bezielende leiding van Theo van den Broek in zijn roeicentrum eindelijk geleerd wat nu eigenlijk een ‘Catch’ is en ik kan jullie verzekeren dat is nog niet zo eenvoudig! Het gevoel van ‘waterpakken’ moet overeenkomen met dat wat je zou ondervinden als je een baby op moet vangen die van tafel valt. Daar krijg je toch van angstdromen van! Maar het moet gezegd, dat roeien op de Saarschleiffe “war ein Spitze-erlebnis”.
Wel dreef er nogal wat hout in de vorm van boomstammetjes in het water en dat heeft gevolgen gehad voor het ‘vinnetje’ aan de tere onderbuik van onze acht. Gelukkig heeft het operatieteam (Hans en Gerben) met enige goed gemikte hamerslagen tijdig kunnen ingrijpen. Met een dwarsgeplaatst vinnetje waren onze kansen op het erepodium van de Langstrecke Regatta in Bernkastel, zo die er al waren, natuurlijk geheel vervlogen.
Van Saarland naar de ‘Kreis Bernkastel’, waar het gehucht met de sprookjesnaam ‘Pilmeroth’ is gelegen. Nu heeft Roelf, de slag die van alle markten thuis is, daar al jaren een paleisje weten te reserveren om ons voor te bereiden op de race van zaterdag. Vrijdags na het samenstellen van de twee bootdelen en het ‘opriggeren’ toch nog even te water ter controle, want het was ons al eens eerder overkomen dat de boot door slordige montage water maakte en volliep. Moet je tijdens de wedstrijd natuurlijk niet hebben.
Over de race zelf moeten wij maar niet te veel uitweiden, die liep gesmeerd. Op onze eeuwige concurrenten zijn wij ingelopen. Op Daventria 16 seconden, op Bremen RV 60 seconden.
Met deze toch wel geruststellende gedachte konden wij ons overgeven aan de wijze lessen van Herr Pauly, een oude relatie van Ed. Deze Weinbauer liet ons zijn ambachtelijk geproduceerde wijnen proeven om ze de volgende dag af te leveren. Onder geen beding (oukaze van Willem-Jan) mochten deze dozen onderin de botenwagen geplaatst worden en noodgedwongen bestond er toch enige rem op de bestellingen. In onze categorie H was het wel zo dat de ZRZV-acht de enige was waarvan alle leden uit één vereniging (monocepage) kwamen. De anderen waren allen samengesteld uit verschillende verenigingen (cuvée). Ja,dan kan ik het ook.
Categorie H is voor een gemiddelde leeftijd van de roeiers boven de 70 jaar. Ik zie uit naar de dag dat niet alleen de leeftijd van de roeiers in aanmerking wordt genomen, maar ook die van de stuurman. Onze stuurman is tenslotte bijna 90 jaar en zo zouden wij nóg meer kans maken.
Willem Willems